فاصله اجتماعی با ابزارهای اینترنت اشیا

فکر کنید یک روز از ابزارهای پیشرفته فناوری استفاده شود تا انسان‌ها از هم دور شوند! این ایده عجیب به نظر می‌رسد، اما با پیشرفت اینترنت اشیا، به واقعیت تبدیل شده است. در حال حاضر، اینترنت اشیا به جایی رسیده که فاصله انسان‌ها از یکدیگر را اندازه‌گیری می‌کند. اگرچه این مسئله از نگاه روانشناسی و جامعه‌شناسی ممکن است منجر به افسردگی و جرم و جنایت شود، اما در عین حال، ابزارهای اینترنت‌اشیا از طریق حفظ سلامتی افراد، فاصله مورد نیاز را فراهم می‌کنند.

با شیوع ویروس کرونا در سراسر جهان، دولت‌ها احساس خطر کردند و نیاز به مدیریت مناطق تحت کنترل خود را احساس کردند. مدیریت صحیح در این شرایط به معنای مراقبت از مردم و پیشگیری از انتقال بیماری به افراد دیگر بود. از این رو، قوانین فاصله اجتماعی در کشورهای مختلف به اجرا درآمدند.

سنگاپور یکی از کشورهایی است که از همان ابتدای شیوع ویروس کووید-۱۹، قوانین سختگیرانه‌ای را اجرا کرد. این کشور به دلیل قوانین سختگیرانه خود شناخته می‌شود. با این حال، با وجود این قوانین، افرادی همچنان به کرونا مبتلا شدند. سنگاپور یکی از مراکز فناوری و اقتصادی آسیا است و شرکت‌های فناوری مختلفی در این کشور وجود دارد.

با این حال، برخی از اقدامات با استفاده از اینترنت اشیا برای حفظ فاصله اجتماعی در کشورها صورت گرفته است. این اقدامات به مراقبت از سلامتی افراد و جلوگیری از انتقال بیماری کمک کرده‌اند.

یکی از زمینه‌های جالب اینترنت اشیا، فناوری با نام “چشم‌هایی در آسمان” است که توسط یک شرکت سنگاپوری توسعه یافته است. این فناوری به وسیله مقیاس‌های خاص، قابلیت نظارت بر فاصله اجتماعی را فراهم می‌کند. با استفاده از این فناوری، امکان جلوگیری از گسترش ویروس کووید-۱۹ و افزایش حریم خصوصی افراد فراهم می‌شود.

در واقع، در سنگاپور، با شیوع ویروس کرونا، دولت به قانون جدیدی پرداخت. این قانون مقرر می‌کرد که افراد باید یک متر فاصله اجتماعی داشته باشند و در مکان‌های عمومی، فاصله کمتر از یک متر مجاز نیست. عدم رعایت این قوانین ممکن بود با جریمه تا ۶۹۵۰ دلار آمریکا (۱۰ هزار دلار سنگاپور) همراه با زندانی شدن به مدت شش ماه مجازات شود.

با اجرای این قوانین، شرکت‌های اینترنت اشیا به دنبال راهکارهایی برای راحتی اجرای این مقررات بودند. شرکت سنگاپوری با استفاده از چشم‌هایی در آسمان، سفیرانی را استخدام کرد تا این فناوری به همراه سنسورهای مختلف، فاصله اجتماعی را اندازه‌گیری کند. این فناوری با اسکن جمعیت و مقیاس‌بندی، می‌تواند فاصله بین دو نفر را دقیقاً تشخیص دهد. استفاده از اینترنت اشیا به ویژه در این زمینه، می‌تواند به کاهش انتقال ویروس کمک کرده و نیاز به مداخله پلیس و نیروی انسانی را کاهش دهد.

اینترنت اشیا، یا همان اینترنت چیزها، یک مفهوم پیشرفته در دنیای فناوری است که در سنگاپور و کشورهای دیگر به کار گرفته می‌شود. این مفهوم به معنای اتصال و ارتباط بین اشیا و دستگاه‌ها از طریق اینترنت است. با وجود ۲۰ سال گذشته از زمان معرفی اینترنت اشیا توسط کوین اشتون در سال ۱۹۹۹، هنوز این فناوری در حال توسعه و پیشرفت است و تأثیرات آن در زندگی روزمره ما به تدریج قابل مشاهده است.

کوین اشتون در زمان معرفی اینترنت اشیا، آن را به عنوان “جهان ارتباط میان چیزها” توصیف کرد. این به این معناست که هر شیء در دنیای دیجیتال یک هویت مختص به خود دارد و این امکان را می‌دهد که اشیاء بی‌جان نیز با استقلال دیجیتالی خود مدیریت و سازماندهی شوند. اینترنت اشیا به ما این امکان را می‌دهد که نه فقط انسان‌ها، بلکه اشیاء نیز به اینترنت متصل شوند.

اینترنت اشیا با استفاده از سنسورها، یک جهان نوین را خلق کرده است، جهانی که در شرایط دشوار، همچون این روزها که با یک ویروس ناشناخته مواجه هستیم، به ما کمک می‌کند. اینترنت اشیا از اتصال اشیاء مکانیکی به یکدیگر و به دستگاه‌های دیجیتالی برای ارسال داده‌ها استفاده می‌کند. این ارسال داده‌ها در یک شبکه غیرانسانی رخ می‌دهد، به این معنا که نیازی به دخالت انسان به عنوان واسطه در این ارتباطات نیست. اینترنت اشیا به ما در شرایط دشوار کمک می‌کند و در مواجهه با مسائلی مانند پیشگیری از گسترش کرونا نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند.

شرکت اسمارت آی‌او‌تی از اینترنت اشیا برای کمک به افراد در رعایت فاصله اجتماعی استفاده می‌کند. این شرکت با توسعه سیستم تازه‌ای به نام “SDSP” یا سنسورهای هوشمند فاصله فرضی، توانسته است فاصله بین افراد را به دقت اندازه بگیرد. این سنسورها در مکان‌هایی که مردم معمولاً به‌طور گروهی حضور دارند نصب می‌شوند.

بنیان‌گذار شرکت، اسکات فن، توضیح داده است که این سیستم هشدار می‌دهد اگر افراد فاصله اجتماعی را رعایت نکنند و کمتر از یک متر فاصله داشته باشند. به عنوان مثال، در یک صف در سوپرمارکت، اگر فاصله بین افراد کمتر از حد مجاز شود، سنسورها با استفاده از نور هشدار می‌دهند و به افراد کمک می‌کنند تا به فاصله ایمنی بازگردند.

این اقدام نه تنها به نظر می‌آید که از حد میزان فاصله اجتماعی پیشروی کند، بلکه نقش مهمی در جلوگیری از شیوع ویروس کرونا ایفا می‌کند. از این سیستم به‌عنوان یک ابزار موثر برای مکان‌هایی که تعداد زیادی از افراد در آنجا حضور دارند، مانند فرودگاه‌ها، مراکز خرید و بانک‌ها، استفاده می‌شود.

شرکت اسمارت آی‌او‌تی در گذشته نیز اقدامات خلاقانه انجام داده و محصولاتی نظیر کلاه هوشمند امنیت موتورسواران و لباسی با سیگنال ارسالی به پلیس برای افزایش امنیت ارائه کرده است. در مقابل چالش‌های کرونا، این شرکت با تکنولوژی اینترنت اشیا، به حفظ فاصله اجتماعی و کنترل شیوع ویروس کمک می‌کند.